การใช้งานของคำกริยาในอดีตกาล

การใช้งานของคำกริยาในอดีตกาล

A.คำกริยา อดีตกาลแบบปกติ (Regular past tense)
ในภาษาอังกฤษอดีตกาลแบบปกติ เกิดขึ้นโดยการใส่ ed หลังคำกริยา
B.กฎการสะกดคำในอดีตกาล ที่ลงท้ายด้วยตัว Y (Y-Spelling rules)
เวลาคำกริยาในอดีตกาลแบบปกติ ลงท้ายด้วยตัว Y โดยที่มีสระก่อนตัว Y ให้เพิ่ม ed เช่น:

ยกตัวอย่าง: Destroy / Employ
Destroy	Destroyed
Employ	Employed

เเต่เวลาคำกริยาในอดีตกาลแบบปกติ ลงท้ายด้วยตัว Y โดยมีพยัญชนะก่อนตัว Y ให้เพิ่มเเค่ ied เช่น:

ยกตัวอย่าง: Marry / Hurry
Marry	Married
Hurry	Hurried

D.กฎการสะกดพยัญชนะเเบบสองตัว (Double consonant rules)
การที่คำกริยา จะสามารถสะกดพยัญชนะเเบบสองตัวได้ ต้องประกอบด้วย 2 ใน 4 กฎนี้
1. สามพยัญชนะตัวสุดท้ายในคำกริยา จะต้องเป็น: พยัญชนะ – สระ – พยัญชนะ
2. คำกริยานั้นคำพยางค์เดียว
3. คำกริยานั้นต้องมีการกดคำในคำสุดท้าย
4. คำกริยานั้นต้องลงท้ายด้วย L
ยกตัวอย่าง คำว่า Travel ที่มีส่วนประกอบกฎที่ 1 เเละ 4
ส่วนคำว่า Admit ที่มีส่วนประกอบกฎที่ 1 เเละ 3

ยกตัวอย่าง: Travel / Admit
Travel	Travelled
Admit	Admitted